De P-51, de slankpoes van de lucht

Het kado dat je dit jaar krijgt heet voluit de North American P-51D Mustang, in het algemeen gewoon Mustang genoemd. De reden dat ik het heb gekozen was aanvankelijk simpelweg luiheid: ik heb hem, in een andere uitvoering, al eerder gebouwd, voor Gijs. Het was één van de belangrijkste Amerikaanse jachtvliegtuigen uit WO2. Naast het feit dat het een echte slankpoes was, had het vliegtuig ook een politiek-maatschappelijke rol die verder strekte dan alleen de oorlog. Eigenlijk dus best op jou van toepassing. Noot: alle plaatjes kun je vergroten door erop te klikken.

De Mustang.

In dit deel zal ik iets vertellen over de bijzondere rol in de oorlog zelf, in het volgende en laatste deel zal ik iets vertellen over de rol die het politiek heeft gespeeld, namelijk voor de emancipatie van zwarten in de VS.

"The bomber will always get through"(?)

Dat was de officiële doctrine van de Geallieerden in de lucht bij aanvang van de luchtoorlog boven het Europese theater. Zoals je misschien weet waren bommenwerpers in die tijd groot en zwaar, zoals de B-17 hieronder. Het idee was dat als je ze maar volstouwde met machinegeweren en ze in kuddes bij elkaar liet vliegen, dit voldoende afweer zou zijn tegen de Duitse jachtvliegtuigen van die tijd. 

B-17 bommenwerper.

Dit bleek een zeer pijnlijke vergissing, die veel Geallieerde bemanningen het leven heeft gekost. Duitse jagers uit die tijd waren goed bewapend, hadden gepantserde cockpits en hun bewapening had vaak ook een groot bereik, wat bommenwerpers weerloos maakte. Het was duidelijk dat er een flexibele, dynamische verdediging moest komen. Dit leidde tot de inzet van jager-escortes. De Mustang ging in dienst in 1942, niet bij de Amerikanen zelf, maar bij de Britten (in die tijd werd veel Amerikaans materieel geleend toen een invasie aan land politiek nog erg gevoelig lag).

Het was in 1943 dat de Amerikanen hun eerste boots on the ground hadden in Europa, namelijk in Italië. Dit leidde tot een enorme strategische vooruitgang in het bombarderen van Duitse doelen. Zoals je in het plaatje hieronder kunt zien, kon in één keer een enorm deel van het door Duitsland bezette gebied worden gebombardeerd. En dat had alles te maken met het grote voordeel van de Mustang: bereik. Met extra brandstoftanks was dit iets van 2200 km, ongehoord groot voor een eenzitter van die tijd. Er kon zelfs doorgevlogen worden naar een pendelbasis in de (toen nog bevriende) SU. Hiermee was het gehele bezette gebied binnen bereik.

De Mustang was snel, efficiënt en wendbaar en scoorde hiermee op punten waar de Duitse jagers minder goed waren. Zelfs toen in 1945 de eerste straalvliegtuigen door Duitsland werden ingezet werden die nog door Mustangpiloten neergehaald, zij het in kleinere aantallen natuurlijk. De impact van de Mustang op de Duitsers blijkt goed uit wat Hermann Göring, opperbevelhebber van de Luftwaffe aan een Amerikaanse generaal vertelde na de Duitse capitulatie:

"When I saw your bombers over Berlin protected by your long-range fighters, I knew then that the Luftwaffe would be unable to stop your bombers. Our weapons plants would be destroyed; our defeat was inevitable."

De Mustang is daarmee eigenlijk wat de Spitfire voor de Britten was: een icoon van luchtoverwicht. Hij werd ook wel "The Cadillac of the skies" of simpewel "Caddy" genoemd.

Het einde

Met het einde van WO2 was het duidelijk dat het straaltijdperk onafwendbaar was. De P-51 is overigens nog ingezet in de Korea-oorlog, maar eigenlijk alleen tegen gronddoelen, de eerste MiGs waren al in grote getale aanwezig in het luchtruim. In 1987 zette de laatste luchtmacht, die van de Dominicaanse Republiek, hem officieel aan de kant. Tegenwoordig bestaan er nog vele luchtwaardige exemplaren in de handen van verzamelaars en amateur-piloten. Jouw cadeau is een versie die bij mijn weten niet bestaat. Hij is geheel aan mijn verbeelding ontsproten, maar zoals je weet kom je met de juiste decals een heel eind. :-)